فیلم چی – فیلمسازی

ژانر نوآر را فقط کرکره ها، زنان زیبا و کارآگاهان عبوس در کلاه شاپو تشکیل نمی دهند. برجسته ترین مشخصه این ژانر که به شدت تحت تأثیر اکسپرسیونیسم آلمانی قرار دارد، احتمالا سبک بصری و به ویژه نورپردازی سایه روشن آن است. با این وصف، این تنها ویژگی این "ژانر سیاه" نیست که توجه ما را به خود جلب می…

"دارن فولی" از وبسایت Must See Films یک نقد ویدیویی در خصوص یکی از بهترین فیلم های سال های اخیر یعنی "گمشده در ترجمه" ساخته "سوفیا کاپولا" ارائه کرده است. "فولی" در این نقد سعی کرده بسیاری از عناصر مبهم فیلم، همچون مفاهیم تنهایی و انزوا، سبک فیلمبرداری مورد استفاده برای انتقال این مفاهیم، و صد البته، صحنه معروف نجوای…

فیلم «پی» (1998)، اثر بلند سینمایی بسیار متفکرانه دارن آرونوفسکی، آغازگر نگاه عمیق این فیلم ساز به تعادل میان نور و تاریکی، زیبایی و زشتی، و زندگی و رنج بود. در میان پروژه های او، اثری که این توازن را به حقیقت در خود گنجانده، «قوی سیاه» است، فیلمی که آشکارا و تعمداً میان سادگی و تکلف نوسان می خورد.…

تصویربرداری خوب، قصه گویی خوب، داستان پرکشش: از ابتدای پیدایش سینما تاکنون هیچ چیز تغییر نکرده است. فقط حالا هر کس که قصه ای داشته باشد، ابزار نقل کردن آن را هم در اختیار دارد. اما فیلمسازی هم – مثل تمام هنرهای دیگری که در طول این سالها شکل گرفته و صیقل خورده اند – یک سری اصول اولیه و "زبان" مخصوص…

فیلم های «دیوید فینچر» به دلایل زیادی شهرت دارند، اما تبعیت از سنت ها در میان آن ها نیست. در فیلم های او مضامین تیره و تار، نورپردازی کمرنگ، و مخالفت با پایان خوش با موضوعات غیرعادی همراه شده و زمینه را برای گونه ای از فیلمسازی سرد و غم افزا آماده می سازد. نبوغ «فینچر» را می توان در…